- δαιμονοφόρητος
- δαιμονοφόρητος, -ον (Μ)ο ένθεος·[ΕΤΥΜΟΛ. < δαίμων (-ονος) + -φόρητος < φορώ, θαμιστικό τού φέρω (πρβλ. ανεμοφόρητος)].
Dictionary of Greek. 2013.
δαιμονοφόρητος
Look at other dictionaries:
δαίμονας — ο (θηλ. δαιμόνισσα, η) (AM δαίμων, ο Α θηλ. δαίμων, η και δαιμονίς, η) πονηρό πνεύμα, διάβολος νεοελλ. 1. (για ανθρώπους) έξυπνος αλλά καταχθόνιος 2. (σε αναφώνηση οργής ή εκπλήξεως) «τί δαίμονα!», «να πάρει ο δαίμονας!» 3. δαίμων ο αστέρας β τού … Dictionary of Greek
